Door Johans leeftijd kon hij niet meer verzekerd blijven zoals voorheen. Hierdoor heeft hij zich na 51 jaar weer in moeten laten schrijven als bewoner van Nederland. Dit heeft als gevolg dat hij verplicht vier maanden per jaar in Nederland moet wonen. Hij zal dit verdelen in twee keer per jaar twee maanden, namelijk in mei en juni en in oktober en november.
Het positieve hieraan is dat hij deze maanden beschikbaar is voor spreekbeurten en presentaties. U kunt Johan in deze periodes boeken voor kerkdiensten of bijeenkomsten op de zondagen. Ook op de weekdagen is Johan beschikbaar voor bijvoorbeeld huiskringen, Bijbelstudies, presentaties of andere activiteiten.
Beschikbare periode
8 t/m 22 oktober en 5 t/m 19 november.
Ook voor de jeugd Johan komt ook graag langs bij jeugdsamenkomsten. Speciaal voor de jeugd komt hij met een nieuwe presentatie met een overzicht van 41 jaar werk op Haïti.
Wanneer u ook geïnspireerd wilt worden door wat Johan heeft te vertellen, neem dan contact met ons op.
Onderstaande vind u alvast enkele mogelijkheden om een spreekbeurt van Johan bij te wonen.
Zondag 8 oktober – 10:00 VEG De Bilt Nieuwstraat 47 De Bilt
Zondag 8 oktober – aanvang 14:00 Evangelische Gemeenschap Bilthoven Boslaan 3 De bilt
Zondag 22 oktober – 10:00 Evangelische gemeente Moordrecht Basisschool St. Jozef Oudersvrucht 3 Moordrecht
Vrijdag 27 Oktober – tijd 19:00 De Schemerij Torenzichtlaan 2 t/m 192 Leersum
Zondag 29 oktober geen spreekbeurt
Zondag 5 november – aanvang 9:30 Evangelie Gemeente Morgenstond Achterom 46 Delft
Zondag 12 november – 9:30 Evangelische zending gemeente Menorah Paslaan 11 Apeldoorn
Zondag 19 November – 10:00 PGM Cypreskerk Raaphorstlaan 206 Den Haag
Zondag 3 december – 11:00 Evangelische gemeente Huis van genade Neringweg 290 Lelystad
Afgelopen augustus mocht ik mijn 80ste verjaardag vieren, een bijzondere mijlpaal! Daarnaast was ik deze dag ook nog eens 14 jaar getrouwd met Wilcie. Met recht reden voor een feestje. We hebben een week vakantie genomen en we werden hier nog extra verrast toen mijn zoon Marc en Esther en ook Karolle – die is opgegroeid op het kinderdorp en als een dochter voor mij is – onverwachts voor onze neus stonden. Ik wist er niets van maar dit was echt een geweldige verrassing. Samen mochten we een heerlijke week hebben.
Nu zijn we weer terug in de realiteit en dat is niet makkelijk. We zijn dankbaar dat het kinderdorp nog steeds een veilige plek is ondanks het feit dat de bendes zo dichtbij zitten. Op het kinderdorp hebben we inmiddels 65 vluchtelingen opgenomen, veelal oud-medewerkers en enkele externen met hun kinderen. We kunnen niet iedereen helpen maar we doen wat we kunnen.
Inmiddels wonen Wilcie en ik al bijna 2 jaar op de Dominicaanse Republiek omdat het voor ons nu te gevaarlijk is geworden op Haïti. We leiden hier het project maar we zijn niet thuis. We hopen en bidden dat er van buitenaf ingegrepen wordt in het land zodat we terug kunnen keren naar Haïti. Ondanks dat we niet op Haïti zijn zitten we niet stil. Twee keer per jaar komen we naar Nederland. Ook aanstaande oktober, november en december zijn we er weer en spreken we door het hele land om het werk op Haïti onder de aandacht te brengen. We zijn dan ook beschikbaar voor presentaties in uw kerk of andere bijeenkomsten. We hopen u te ontmoeten! Via het contactformulier kunt u vragen naar de mogelijkheden.
Hartelijke groeten en zegenwensen,
Johan en Wilcie Smoorenburg
Heeft u de 40-jarige jubileumeditie van de nieuwsbrief al gelezen? U kunt deze hier lezen.
Wat God kan doen in een land van geweld, onrust en grote rampen.
Na tien jaar gewerkt te hebben op het prachtige Franse eiland Martinique, vertrok Johan met zijn gezin in december 1981 naar Haïti. “Dit ging niet zo makkelijk omdat ik na een eerste bezoek aan Haïti, in 1979, besloot dat ik nóóit naar Haïti zou vertrekken”, vertelt Johan. Maar God veranderde zijn afkeer voor het land in liefde.
Wat we met uw steun hebben mogen bereiken Toen Johans werk op Haïti begon heerste de dictator Jean-Claude Duvalier (Baby Doc) in het land met het wrede volksleger, de Tonton Macoutes, onder zich. Dit waren extreem moeilijke tijden en zeker geen makkelijk begin voor Johan en zijn gezin. Johans bediening begon in Léogâne. Hier bouwden ze een kerkje en ze stichtten een gemeente die ook direct werd gebruikt als school. Eind 1982 begonnen ze, na een televisieactie van EO Metterdaad, met de bouw van het project in Bon Repos. Een huis om in te wonen, twee appartementen om kinderen in op te nemen en ook een school werd er gebouwd.
Deze school werd ook opengesteld voor kinderen van buiten het project en gaf tevens een uitstekende mogelijkheid om te evangeliseren. “Op de veranda van de appartementen voor de kinderen begonnen we ook een samenkomst te houden op zondag”, vertelt Johan. “In eerste instantie alleen voor de kinderen en het personeel op het project maar al snel kwamen er ook mensen van buiten.” Zo ontstond er een levendige gemeente en het werd al snel duidelijk dat er hier ook een kerk moest komen.
Ondanks de chaotische situatie in het land besefte Johan en zijn vrouw goed dat ze door God waren geroepen naar het eiland, dus bleven ze. “God heeft ons altijd beschermd en de moed gegeven om door te gaan”, aldus Johan.
In 1986 woonden er inmiddels 48 kinderen op het kinderdorp. Hart voor Haïti was nu een officiële stichting en dat betekende ook dat ze vergunningen nodig hadden, inkopen moesten doen, personeel nodig hadden en ook naar de dokter moesten met zieke kinderen. Het werk groeide!
Gevaar op Haiti Dwars door alle problemen, onrust en gevaren heen gingen zowel de geestelijke activiteiten als de bouwactiviteiten door. Johan: “We wisten niet dat het nog erger kon worden tot de oud-priester Jean-Bertrand Aristide in 1991 president werd.” Dit was de eerste democratisch gekozen president van Haïti maar na slechts acht maanden werd hij door een staatsgreep afgezet. Deze staatsgreep luidde een gevaarlijke periode op Haïti in. “Veel buitenlanders verlieten het land”, vertelt Johan, “Ook Marjo en Janny moest ik tijdelijk terugsturen naar Nederland. Ondanks het grote gevaar ben ik zelf wel gebleven.” Het werk ging door en ook deze gevaarlijke periode ging weer voorbij. Tegen die tijd woonden er inmiddels meer dan 100 kinderen op het dorp en dit zou nog verder doorgroeien tot uiteindelijk bijna 200 kinderen.
In 1994 werd Aristide weer teruggebracht naar Haïti door de Amerikanen en is hij weer een tijdje president geweest. Ook in 2001 werd Aristide nogmaals herkozen. Na die tijd is het eigenlijk nooit meer rustig geworden in het land. Opstanden en onrust wisselden elkaar af. Ondertussen groeide de stichting verder. Rond 2005 was het kinderdorp compleet en hadden we constant zo’n 195 kinderen op het dorp. “Wanneer de kinderen volwassen werden en vertrokken namen we direct weer nieuwe kinderen op”, vertelt Johan.
Ook het conferentiecentrum op het dorp was af en er heeft een tijd een bakkerij gezeten op het dorp. Als stichting hebben we twee gemeenten opgezet en ook twee scholen, in Léogâne en Bon Repos. Verder waren we gestart met een bijbelschool die erkend werd door de regering. “We hebben zoveel mogen doen in 42 jaar en hoewel misschien in een andere vorm dan voorheen, we kunnen nog steeds zoveel doen voor de mensen op Haïti. We mogen nog steeds tot zegen zijn”, vertelt Johan.
Heeft u de 40-jarige jubileumeditie van de nieuwsbrief al gelezen? U kunt deze hier lezen.
Voor u ligt een jubileumeditie van 40 jaar Hart voor Haïti. Eigenlijk bestaat het werk al 42 jaar, zoals u kunt lezen in het artikel van Johan, maar de eerste nieuwsbrief werd uitgegeven in september 1983. Hierin stond onder andere een bezoekverslag van mijn ouders, die Johan die zomer opzochten en samen met hem de eerste kinderen verwelkomden. Heerlijk afgedrukt in die mooie typemachineletters, wat is er sindsdien veel veranderd! Wat helaas niet echt veranderd is zijn de slechte omstandigheden.
Sommige artikelen uit de eerste nieuwsbrieven zouden we zo weer kunnen plaatsen, na 40 jaar zijn de vooruitzichten nog steeds weinig hoopgevend. Daarom in dit nummer ook een achtergrondartikel over het ontstaan van het land Haïti. Zoals we weten is er een relatie tussen oorzaak en gevolg. De vraag waarom het nu al zo lang niet beter gaat in het land hield mij bezig.
De zoektocht naar een antwoord op deze vraag brengt ons ver terug in de tijd. We proberen ons een mening te vormen in tijden van excuses voor ons slavernijverleden, leest u zelf maar wat u er van vindt. Gelukkig zijn er ook heel veel zegeningen te tellen. 42 jaar van opbouwen en uitreiken heeft groot verschil gemaakt in de levens van zeker 800 jonge kinderen. Zij mogen hun toekomst opbouwen na een schoolopleiding en een christelijke opvoeding. Jongvolwassenen die wellicht de spiraal van armoede kunnen doorbreken en weer een voorbeeld kunnen zijn voor hun kinderen.
Velen van u steunen het werk van Hart voor Haïti al vele jaren. Samen met u willen we een nieuw tijdperk intrekken. Een toekomst tegemoet voor een jonge generatie terwijl we met dankbaarheid terugkijken naar alles wat in de voorbije 40 jaar is gerealiseerd.
Robin Vlug, voorzitter Hart voor Haïti.
Heeft u de 40-jarige jubileumeditie van de nieuwsbrief al gelezen? U kunt deze hier lezen.
Vorige week was Johan te gast in de podcast ‘De Wereld Rond’ van Gerard Adriaanse. Hier mocht Johan vertellen over het mooie werk dat hij doet en hoe dit allemaal is begonnen. Aanrader om te luisteren! U kunt de postcast hier beluisteren of door op bovenstaande afbeelding te clicken.
