Het ministerie van onderwijs heeft besloten om de scholen in de eerste week van oktober te openen. Door de teruglopende inkomsten van de stichting wordt het dit schooljaar extra moeilijk voor ons en daarom willen we een oproep doen voor hulp. Er zijn ongeveer 100 kinderen die geheel gratis naar onze school gaan en waarvoor we uniformen moeten laten maken en schoolartikelen moeten aanschaffen zoals boeken, pennen, kleur- en gewone potloden etc. Voor slechts 18 euro kunt u een kind een goede start van het schooljaar geven en zo investeren in de toekomst van dit kind.
Als u uw gift wil overmaken via internetbankieren dan kunt u gebruik maken van het IBAN-rekening nummer van Hart voor Haïti – NL79INGB 0005 3616 85
U kunt ook via de donatiepagina uw gift aan ons doorgeven.
Mensen vragen ons wel eens of het wel zin heeft om in een ‘failed state’ als Haïti door te gaan met zendingswerk. We snappen dit ook wel, want ook voor ons is het soms moeilijk om gemotiveerd te blijven en de positieve dingen te zien. Tegenslag, telkens veranderende omstandigheden en weinig uitzicht op een betere toekomst, vragen om een sterke motivatie en roeping.
Terug de geschiedenis in
Heel veel van de huidige politieke en instabiele situatie op het eiland is terug te brengen tot de oorsprong van het begin van de revolutie. In 1804 is door een slavenopstand een onafhankelijke staat ontstaan. Dit had wel enorme gevolgen voor de verdere ontwikkeling. Het land was niet voorbereid op een zelfstandig bestuur. Er was geen staatsbestuur, geen grondwet en geen regering. Als oorlogsbuit moest het arme land aan het rijke Frankrijk €560 miljoen betalen. Dit bedrag werd geleend bij diverse banken tegen enorm hoge rentes. In ruil hiervoor zou Haïti bescherming ontvangen van Frankrijk tegen mogelijke nieuwe bezetters. Als dit geld op het eiland zou zijn gebleven zou dit in de huidige koers €21 biljoen aan de economie hebben bijgedragen. Deze jonge onafhankelijke staat had dus niet bepaald een goede start. Na dit roerige begin begon de VS zich te bemoeien met het bestuur. Van rond 1900 tot na de tweede wereldoorlog was de invloed van de VS ernstig aanwezig. Soms positief doordat er werd geïnvesteerd in productiefaciliteiten, maar nooit voor niets. Voor politieke stabiliteit was het altijd nodig dat er een buitenlandse macht aanwezig was.
Het schrikbewind van Papa Doc en Baby Doc
Toen eenmaal in 1957 Duvalier (Papa Doc) aan de macht kwam en als dictator heerste, vond de VS het genoeg en bracht zijn troepen terug. Hierbij boycotte de VS al de producten van Haïti wat een economische ramp veroorzaakte. Duvalier zette zijn gevreesde privéleger in: de ‘Tonton Macoute’. Veel burgers sloten zich bij dit leger aan. Dit veroorzaakte groot onderling wantrouwen bij de bevolking. De ‘Tonton Macoute’ gingen al martelend en moordend hun weg. In 1964 benoemde Duvalier zichzelf tot president voor het leven en speelde sterk in op de fascinatie van veel Haïtianen voor de voodoo religie. Duvalier bleef president tot aan zijn dood in 1971. Toen werd hij opgevolgd door zijn zoon Jean-Claude (Baby Doc) die toen 19 jaar oud was. Hij voerde net zo’n schrikbewind als zijn vader. Pas in 1986 werd Haïti verlost van deze wrede heersers maar helaas was het land niet in staat goede leiders voort te brengen. Corruptie en machtsmisbruik waren de rode draad in de grote rij van presidenten die daarna aan de macht zijn geweest.
En nu is het 2024 en is het land verder weg dan ooit van de rijke en schitterende kolonie die Haïti eens was. Het land kan niet voor zichzelf zorgen en het buitenland blijft zich inmengen in het bestuur. Zo is het ook nu een vereiste van de UN dat er een regering aan de macht is die toestaat dat er vredestroepen het land inkomen voor hulp. De huidige regering is een farce en niet in staat de problemen van het land op te lossen. Veel landen binnen de UN zijn zich bewust van de problemen waar het land mee worstelt. Gewapende bendes die de macht hebben en bepalen wat er gebeurt. Daar stuur je niet snel soldaten heen. Kenia heeft nu wel 400 manschappen gestuurd, maar om de orde weer te herstellen zijn misschien wel 40000 manschappen nodig.
Wat de toekomst brengen moge
Moeten we dan ophouden kansloze kinderen en jongeren te helpen aan een betere toekomst? Kinderen geen toegang geven tot onderwijs om zichzelf te kunnen ontwikkelen? Zonder het evangelie van Jezus Christus te brengen waardoor ze de kans hebben een kind van God te worden? Wij denken van niet. Ook al is een stabiele toekomst voor Haïti nog ver weg, wij als bestuur en medewerkers van Hart voor Haïti geloven dat we maximaal door moeten gaan om te helpen wie we kunnen. God heeft ons geroepen naar Haïti. Daarom weten en geloven we dat het zin heeft dat we hier zijn. We zijn hier niet voor niks en voor elk jong mens kan onze hulp levens veranderend zijn. Zo dienen we God en helpen we de armen en wezen zoals Hij van ons vraagt. We hopen dat u ons hierin blijft steunen zodat we hiermee door kunnen gaan.
Het begin van een nieuw schooljaar is voor bijna alle kinderen wel een enerverende tijd. Nieuwe klas, juf of meester en een blanco schrift met nieuwe potloden. Ook op onze school proberen we in tijden van gevaar en armoede de school toegankelijk te houden. De jeugd heeft het recht om ontspannen te leren en zich te ontwikkelen. Als leiding proberen we de omstandigheden zo veilig mogelijk te maken, zodat de dagelijkse dreiging van geweld ver weg lijkt. Het is positief dat de Haïtianen enorm veerkrachtig zijn. Als we door de eeuwen heen zien wat de bevolking heeft moeten lijden, is het bewonderenswaardig hoe ze altijd weer blijmoedig aan een nieuwe dag beginnen.
Zo beginnen ook wij weer vol goede moed aan een nieuw seizoen met de aanschaf van uniformen, leesmaterialen, pennen, potloden en een schooltas. We doen in deze nieuwsbrief ook een oproep voor financiële hulp om dit te realiseren. We geloven in de toekomst van deze kinderen. Wellicht zal het werk een andere richting opgaan, waarbij we zullen helpen bij de ontwikkeling van jonge mensen en kinderen. Het evangelie brengen van Jezus Christus als bron van hoop. Helpt u mee dit mooie werk verder uit te voeren? U kunt meebidden voor de bescherming van het project en de kinderen die daarbuiten bij familie verblijven. En als u het kunt missen, denk dan ook aan een financiële bijdrage. Alle hulp is hard nodig!
Hoewel de meeste jongeren waar de stichting voor verantwoordelijk is inmiddels bij familie thuis verblijven is er nog steeds een groep kinderen/jongeren (±20) die op het dorp woont. De gevaarlijke situatie in het land gaat hen natuurlijk niet voorbij. We vroegenChrisla Laguerre (16 jaar), Dave Francklin (19 jaar) en Abigaelle Petit Homme (15 jaar) hoe dit voor hen is. Hoop voor Haïti hebben ze allemaal nog, en dat laat ook meteen zien wat de (veer)kracht van veel Haïtianen is.
Chrisla en Abigaelle zijn allebei als baby op het dorp gekomen en wonen hier dus al hun hele leven. Dave was 2 jaar toen hij op het kinderdorp kwam en woont hier dus al 17 jaar. Ondanks de nare situatie in het land hebben de jongeren zich deze zomervakantie goed vermaakt. “We spelen samen voetbal en basketbal. Verder houden we Bijbelstudie en werken we bij voor school”, vertelt Dave. “Ook hebben we veel activiteiten in ons jeugdhonk”, voegt Chrisla hieraan toe. Vanwege de onveiligheid in het land kunnen ze het dorp niet uit. “Dat is echt te gevaarlijk”, zegt Abigaelle. Ondanks dat ze regelmatig horen schieten voelen ze zich op het dorp wel veilig. Dave: “Gelukkig zijn we hier niet alleen en God beschermt ons.”
In oktober gaat de school weer van start en alle drie kijken ze hier erg naar uit. “Het is leuk om dan weer contact te hebben met de andere leerlingen die van buiten het kinderdorp komen”, vertelt Chrisla. Ook Abigaelle kijkt erg uit naar het nieuwe schooljaar. “Ik heb er veel zin in, vooral ook om onze vrienden weer te zien. Ook vind ik het fijn om te leren.” Ze droomt ervan om ingenieur in bouwkunde te worden. “Dan ga ik voor iedereen een huis bouwen!” Ook Chrisla en Dave weten goed wat ze met hun toekomst willen. “Ik wil later graag advocaat worden”, vertelt Chrisla. Ze bidt en hoopt dat dit met hulp van de stichting mogelijk wordt. Dave wil later graag computerdeskundige worden en zich specialiseren in het maken van foto’s en video’s.
Hoop voor de toekomst
De jongeren vinden de situatie in het land erg moeilijk. “Het is zo slecht wat er allemaal gebeurt. Het motiveert me om hard te werken op school zodat ik wat goeds met mijn toekomst kan doen”, zegt Dave. Ook Chrisla vindt de situatie in het land erg. Als ze iets kon veranderen dan zou ze de vrede terugbrengen, stabiliteit brengen, het leersysteem sterker maken en ziekenhuizen bouwen voor de mensen die ziek zijn. Ook Dave weet wel wat hij aan Haïti zou veranderen als hij dat kon. “Als ik Haïti kon veranderen zou ik een regering maken die echt serieus is, de arme mensen helpen en overal in het land goed getrainde politie plaatsen.” Gelukkig kunnen ze allemaal nog vooruitkijken en hebben ze vertrouwen in de toekomst. “God geeft ons hoop voor de toekomst”, zegt Abigaelle. Ook de mogelijkheden die er zijn voor hen om naar school te gaan geven hoop. “Doordat we naar school kunnen en straks gaan studeren kunnen we in de toekomst een verschil gaan maken in ons land. Daardoor en door te vertrouwen op God heb ik hoop voor Haïti”, sluit Chrisla het verhaal af.
