42 JAAR ZENDING

Wat God kan doen in een land van geweld,
onrust en grote rampen.

Na tien jaar gewerkt te hebben op het prachtige Franse eiland Martinique, vertrok Johan met zijn gezin in december 1981 naar Haïti. “Dit ging niet zo makkelijk omdat ik na een eerste bezoek aan Haïti, in 1979, besloot dat ik nóóit naar Haïti zou vertrekken”, vertelt Johan. Maar God veranderde zijn afkeer voor het land in liefde.

Wat we met uw steun hebben mogen bereiken
Toen Johans werk op Haïti begon heerste de dictator Jean-Claude Duvalier (Baby Doc) in het land met het wrede volksleger, de Tonton Macoutes, onder zich. Dit waren extreem moeilijke tijden en zeker geen makkelijk begin voor Johan en zijn gezin. Johans bediening begon in Léogâne. Hier bouwden ze een kerkje en ze stichtten een gemeente die ook direct werd gebruikt als school. Eind 1982 begonnen ze, na een televisieactie van EO Metterdaad, met de bouw van het project in Bon Repos. Een huis om in te wonen, twee appartementen om kinderen in op te nemen en ook een school werd er gebouwd.

Deze school werd ook opengesteld voor kinderen van buiten het project en gaf tevens een uitstekende mogelijkheid om te evangeliseren. “Op de veranda van de appartementen voor de kinderen begonnen we ook een samenkomst te houden op zondag”, vertelt Johan. “In eerste instantie alleen voor de kinderen en het personeel op het project maar al snel kwamen er ook mensen van buiten.” Zo ontstond er een levendige gemeente en het werd al snel duidelijk dat er hier ook een kerk moest komen.

Ondanks de chaotische situatie in het land besefte Johan en zijn vrouw goed dat ze door God waren geroepen naar het eiland, dus bleven ze. “God heeft ons altijd beschermd en de moed gegeven om door te gaan”, aldus Johan.

In 1986 woonden er inmiddels 48 kinderen op het kinderdorp. Hart voor Haïti was nu een officiële stichting en dat betekende ook dat ze vergunningen nodig hadden, inkopen moesten doen, personeel nodig hadden en ook naar de dokter moesten met zieke kinderen. Het werk groeide!

Gevaar op Haiti
Dwars door alle problemen, onrust en gevaren heen gingen zowel de geestelijke activiteiten als de bouwactiviteiten door. Johan: “We wisten niet dat het nog erger kon worden tot de oud-priester Jean-Bertrand Aristide in 1991 president werd.” Dit was de eerste democratisch gekozen president van Haïti maar na slechts acht maanden werd hij door een staatsgreep afgezet. Deze staatsgreep luidde een gevaarlijke periode op Haïti in. “Veel buitenlanders verlieten het land”, vertelt Johan, “Ook Marjo en Janny moest ik tijdelijk terugsturen naar Nederland. Ondanks het grote gevaar ben ik zelf wel gebleven.” Het werk ging door en ook deze gevaarlijke periode ging weer voorbij. Tegen die tijd woonden er inmiddels meer dan 100 kinderen op het dorp en dit zou nog verder doorgroeien tot uiteindelijk bijna 200 kinderen.

In 1994 werd Aristide weer teruggebracht naar Haïti door de Amerikanen en is hij weer een tijdje president geweest. Ook in 2001 werd Aristide nogmaals herkozen. Na die tijd is het eigenlijk nooit meer rustig geworden in het land. Opstanden en onrust wisselden elkaar af. Ondertussen groeide de stichting verder. Rond 2005 was het kinderdorp compleet en hadden we constant zo’n 195 kinderen op het dorp. “Wanneer de kinderen volwassen werden en vertrokken namen we direct weer nieuwe kinderen op”, vertelt Johan.

Ook het conferentiecentrum op het dorp was af en er heeft een tijd een bakkerij gezeten op het dorp. Als stichting hebben we twee gemeenten opgezet en ook twee scholen, in Léogâne en Bon Repos. Verder waren we gestart met een bijbelschool die erkend werd door de regering. “We hebben zoveel mogen doen in 42 jaar en hoewel misschien in een andere vorm dan voorheen, we kunnen nog steeds zoveel doen voor de mensen op Haïti. We mogen nog steeds tot zegen zijn”, vertelt Johan.

Heeft u de 40-jarige jubileumeditie van de nieuwsbrief al gelezen? U kunt deze hier lezen.

Volg ons op social media via: