Hart voor Haiti

Onderwijs is meer dan leren

Wanneer u deze nieuwsbrief leest zijn de meeste scholen in Nederland weer begonnen. School is voor westerse kinderen een vanzelfsprekendheid. Voor kinderen op Haïti is school het verschil tussen een leven met of zonder toekomst. Het onderwijs is voor Haïtiaanse kinderen daarnaast zo veel meer dan rekenen en taal. Het gaat ook om contact met leeftijdsgenoten en veel kinderen krijgen op school hun enige voedzame maaltijd op een dag.

Armoede, analfabetisme en onwetendheid gaan hand in hand. Landen die arm zijn hebben geen geld om een goed onderwijssysteem op te zetten. Zonder onderwijs blijft de bevolking ongeschoold en onwetend. Onwetende mensen zien geen mogelijkheden om uit de armoede te ontsnappen. Ook hebben arme mensen meestal geen geld om hun kinderen naar school te sturen. Vaak is de aanschaf van het vereiste schooluniform al een onoverkomelijke drempel.

De overheid van Haïti is zeer slecht georganiseerd en heeft geen middelen voor basisvoorzieningen zoals onderwijs en gezondheidszorg. Hierdoor blijft de bevolking in een vicieuze cirkel bewegen. Hart voor Haïti wil deze cirkel voor zoveel mogelijk kinderen doorbreken. Dit doen we o.a. met het studiefonds dat we recent hebben opgericht; hiermee geven we kinderen toegang tot onderwijs. Helpt u ons mee om zoveel mogelijk kinderen de kans te geven los te breken van armoede zodat ze een leven mét toekomst op kunnen bouwen?

Robin Vlug, voorzitter Hart voor Haïti.

De jeugd heeft een toekomst

Door de gewijzigde veiligheid op Haïti, maar ook door nieuwe inzichten en om het project voor te bereiden op de toekomst, zijn we ons meer gaan richten op onderwijs. Dit in de breedste zin van het woord. Christelijk onderwijs op de basisschool, maar ook op de Bijbelschool en in de zomerkampen. Met daarnaast een christelijke opvoeding voor de kinderen die aan onze zorg zijn toevertrouwd. Ook zorgen we dat kinderen zich kunnen redden in het leven en de mogelijkheid hebben om zelf Gods woord te onderzoeken. Zo hopen we onze jeugd een toekomst te geven.

Over onze jeugd
Op Bon Repos wonen momenteel 67 kinderen. Achttien van deze kinderen zijn nu 18 jaar en hiervan gaan er binnenkort zestien terug naar hun familie. De andere twee hebben geen familie en zullen dus voorlopig op het kinderdorp blijven. Als stichting blijven we verantwoordelijk voor de verdere beroepsopleiding van deze jongeren. Ook wanneer ze teruggaan naar hun familie! We onderhouden altijd nauw contact met de jongeren die naar hun familie terugkeren en helpen ook bij ziekte en andere problemen die zich voor kunnen doen.

De kinderen zonder familie zijn deze zomer op het project gebleven. Voor hen hebben we leuke en speciale activiteiten georganiseerd om zo de vakantie te vieren. De kinderen die wel familie hebben en hier goed en veilig kunnen verblijven zijn afgelopen zomer – zoals elk jaar – naar huis gegaan voor de vakantieperiode. Ditmaal hebben we de ouders en familieleden echter gevraagd om de kinderen voor zover het mogelijk is niet terug te sturen naar het project. We willen eerst afwachten hoe de situatie zich verder ontwikkelt en tot die tijd zijn ze thuis veiliger dan op Bon Repos.

Het project is gelukkig nog niet overvallen maar elke avond is het geluid van schietpartijen in de buurt duidelijk te horen. Hierdoor is er ook op het project angst en stress. De kinderen die bij hun familie kunnen blijven laten we uiteraard niet aan hun lot over. Ze krijgen dezelfde hulp die de jongeren op Bon Repos ook krijgen. Ook krijgt de familie een geldbedrag om eten e.d. van te kopen.

Van kinderwerk naar leidinggeven

Wilcie Smoorenburg-Jean staat al bijna 13 jaar aan Johans zijde. Ze werkt vanaf het begin van hun trouwen mee op het project. Inmiddels heeft ze als directrice de leiding over het project. Ook nu is ze vanuit de Dominicaanse Republiek druk met het aansturen van het managementteam op Bon Repos. Hoog tijd dus om Wilcie wat beter te leren kennen!

Een duik in het verleden

Wilcie is geboren op 30 mei 1972 in Tihot, een klein dorpje op het platteland in het zuiden van Haïti. Ze is opgegroeid in een christelijke familie en haar vader was voorganger bij een grote kerk. Toen ze 12 werd is ze bij een tante in Port-au-Prince gaan wonen zodat ze daar naar de middelbare school kon. Na de middelbare school heeft ze een secretaresseopleiding gevolgd waarna ze aan de slag kon als secretaresse van een school en later als directrice. Buiten haar werk is ze altijd actief geweest als zangeres.

Toen ontmoette ze Johan…

“Ik ontmoette Johan tijdens een kerkdienst. Ik zong daar en Johan verzorgde de preek. Johan nodigde mij na afloop uit voor een concert op het project. We leerden elkaar steeds beter kennen en op 29 augustus 2009 zijn we getrouwd”, vertelt Wilcie.

Op Bon Repos begon Wilcie met het kinderwerk. Ook organiseerde ze activiteiten voor de ouden van dagen en hielp ze mee op kantoor. Later begon ze met het opleiden en coachen van de tantes die verantwoordelijk zijn voor de zorg van de kinderen. Hierdoor kwam haar focus meer op de kinderen te liggen. Gaandeweg werd ze verantwoordelijk voor het welzijn van de kinderen en sinds 2011 is Wilcie officieel directrice en verantwoordelijk voor het project en de ouden van dagen.

Werken op afstand

Nu Wilcie en Johan in de Dominicaanse Republiek zitten is het managen van het project wel even een ander verhaal. Wilcie laat het er echter niet bij zitten. “Een maand geleden ben ik met de bus naar Cap-Haïtien gereden om daar met Shedelyne – een leidinggevende van het kinderdorp – de lopende zaken door te spreken”, vertelt ze. Cap-Haïtien ligt in het noorden van Haïti en is op dit moment nog veilig rechtstreeks met een bus vanuit de Dominicaanse Republiek te bereiken. “Dit is heel fijn en zolang we niet terug kunnen naar Haïti blijven we dit regelmatig doen”, aldus Wilcie.

Terug naar huis

Wilcie heeft het er wel moeilijk mee dat ze momenteel niet terug kan naar Haïti. “We weten ook niet wanneer we wel terug kunnen, in die onzekerheid leven is erg zwaar.” Ook de Haïtianen leven elke dag in onzekerheid en angst. Wilcie: “Elke Haïtiaan die ik spreek zegt dat alleen God deze situatie kan veranderen.” Onzekerheid of niet, Wilcie geeft de hoop nog niet op. Ze bidt voor een verandering van de situatie op Haïti. “Ik heb nog steeds hoop dat Johan en ik op een gegeven moment weer terug kunnen naar huis.”

Doeltreffende hulpprojecten

We zijn als stichting altijd aan het kijken waar en hoe we (nood)hulp kunnen bieden. We proberen ons hierbij steeds voor korte tijd (ongeveer 3 maanden) op 1 project te richten. Sommige projecten zullen langer duren maar in principe richten we ons op kleine, maar zeer doeltreffende projecten om de Haïtianen bij te staan en vooruit te helpen.

Hulp in het zuiden

De afgelopen tijd hebben we als stichting een bijdrage mogen leveren aan de hulpverlening in het zuiden van Haïti na de aardbeving in augustus 2021. In dit gebied zijn onder andere voedselpakketten uitgedeeld aan de getroffen mensen.

Schoolproject Hinche

In de vorige nieuwsbrief vertelden we al iets over de gemeente Hinche, gelegen in een zeer arme streek in het binnenland van Haïti. De meeste kinderen die hier wonen gaan niet naar school. Om hier verandering in te brengen willen we het bestaande gebouw dat u op de foto ziet in gaan richten als school.

Gehandicaptenproject

De groep gehandicapten verblijft nog steeds op Bon Repos en dit zal ook nog wel even zo blijven. Het plan om een nieuw opvangcentrum voor deze mensen te bouwen ligt klaar maar de uitvoering hiervan zal enige tijd in beslag nemen.