Tien jaar na de aardbeving op Haïti

Op 12 januari is het 10 jaar geleden dat Haiti werd getroffen door een aardbeving. Met een kracht van 7 op de schaal van Richter en slechts 25 kilometer van de hoofdstad Port-au-Prince, verwoestte deze aardbeving in 2010 de hele Haïtiaanse samenleving. Johan Smoorenburg, zendeling voor stichting Hart voor Haiti, blikt terug: “Eigenlijk kom je er nooit meer echt overheen.”

“Je houdt er altijd rekening mee dat het weer kan gebeuren”

Smoorenburg weet nog goed waar hij was toen de aardbeving Haiti overviel: “Ik was net thuisgekomen uit de stad en keek even naar het nieuws, toen ik een verschrikkelijk lawaai hoorde. Direct werd ik op en neer gegooid in mijn stoel. Ik schreeuwde naar mijn vrouw die in de slaapkamer zat: “Eruit, eruit, aardbeving!” Met moeite zijn we uit ons huis gekomen, dat gelukkig is blijven staan, anders hadden we het niet overleefd. Ondanks de grote schade die we zelf zagen op het kinderdorp van Hart voor Haiti, realiseerden we ons toen de omvang nog niet van deze grootste ramp ooit op Haiti.” In de dagen na de aardbeving werd dit pijnlijk duidelijk voor Smoorenburg en zijn team: “Beetje bij beetje begonnen we te begrijpen hoe groot de schade was maar ook hoeveel vrienden en kennissen we hadden verloren.”

Johan Smoorenburg is de drijvende kracht achter kinderdorp Bon Repos in Port-au-Prince, waar 180 (wees)kinderen worden opgevangen en meer dan 500 kinderen naar school gaan. Ook in het kinderdorp was de schade enorm. Smoorenburg: “De school en de kerk waren ingestort. Op het moment van de aardbeving zat er een klas met jonge vrouwen in de school. Zeven van hen zijn gewond uit het puin gehaald, maar gelukkig hadden we geen doden te betreuren. Toch heeft de aardbeving wel ons leven op zijn kop gezet: we moesten maanden in tenten wonen. Kinderen die het dorp al verlaten hadden omdat ze voor zichzelf konden zorgen, kwamen terug en vroegen om hulp. En er werd ons natuurlijk ook om onderdak gevraagd voor al die kinderen die hun ouders door de aardbeving hadden verloren. Er zijn naar schatting 250.000 mensen gedood en de hele binnenstad was verwoest. De schade was niet te overzien, en de maanden na de aardbeving was het een grote puinhoop. Niemand wist waar te beginnen.”

Al snel werden over de hele wereld hulpacties gestart. Miljarden werden ingezameld om Haiti weer overeind te helpen. Smoorenburg: “Het gekke is dat er bij dit soort rampen, waar dan ook in de wereld, altijd mensen zijn die zich verrijken. Natuurlijk is dit ook op Haiti gebeurd. Door corruptie is er heel veel geld verdwenen en sommige landen hebben het beloofde geld uiteindelijk niet gestuurd. Haiti had met dit geld een goede start kunnen maken, maar helaas zie je ook vandaag de dag nog de gevolgen van deze ramp.” Ook stichting Hart voor Haiti heeft veel geld vanuit Nederland gekregen naar aanleiding van de aardbeving. “We zijn daar heel verantwoord mee omgegaan. We zijn begonnen met de muur rondom het kinderdorp opnieuw op te bouwen. Kinderen zijn natuurlijk kwetsbaar, zeker in zo’n situatie, als iedereen het overzicht kwijt is. Daarna hebben we de school en de kerk kunnen herbouwen en vier nieuwe appartementen, voor al die kinderen die door de aardbeving geen ouders meer hadden. Ook voor mensen buiten het kinderdorp hebben we veel kunnen doen: we hebben water en voedselpakketten uitgedeeld, ziekenhuizen ondersteund met hulppakketten en veel mensen kunnen helpen bij het herbouwen van hun huis. Iedere cent is verantwoord op onze website.”

In Haiti lijkt een ramp nooit ver weg. “Na de aardbeving hebben we te maken gehad met verschillende cyclonen, die veel hebben vernield. En op dit moment is er een grote politieke crisis bezig, die al meer dan drie maanden duurt. De oppositie wil de president weg hebben, zij vinden dat hij niet genoeg doet om het land te veranderen. Die politieke onrust kennen we goed in Haiti, maar dit keer hebben we ook te maken met bewapende bendes die deze chaos gebruiken om hun doelen te bereiken. Zij worden gefinancierd door politici en rijke zakenmensen en zijn beter bewapend dan de politie. Dit maakt het leven op Haiti momenteel heel gevaarlijk. In de 38 jaar dat ik hier woon heb ik Haiti nog nooit zo gezien: je kunt zomaar overvallen worden in de stad. Het is om moedeloos van te worden.” In dat alles is het kinderdorp een veilige haven. “We zijn dankbaar dat we in het kinderdorp tot nu toe veilig zijn gebleven en de kinderen relatief weinig merken van wat er buiten de muren van het dorp gebeurt. Dat is heel bijzonder.”

Volg ons op social media via: